We weten allemaal dat kinderen enorm gevoelig kunnen zijn voor niet zichtbare zaken. Gedachten, energieën, gevoelens, entiteiten, spanningen, etc. Zeker een hoogsensitief kind ziet en merkt veel meer dan je denkt.

Als ouder of verzorger ben je je niet altijd bewust van je eigen onderliggende overtuigingen en energieën.
Bijvoorbeeld: jullie zijn op een verjaardag en je ergert je aan iemand, of je bent heel moe, maar je duwt je echte gevoel weg en je doet gezellig en vrolijk…… jouw kind is vervolgens in de war, het neemt jouw emoties waar, maar ziet ook je gedrag….. het klopt niet met elkaar…..misschien ontken je wel hardop wat er van binnen bij jou gaande is. Dat geeft een “error” en er bestaat een kans dat jouw kind zelf gaat “dwars liggen".
We leggen als ouder onbewust de basis voor cognitieve dissonantie, het niet langer vertrouwen van de eigen waarneming (weten wat jij weet).

Als kind ga je hierdoor je leven lang signalen missen. Je natuurlijke vermogen om echt te zien, waar te nemen, te weten wat er gaande is, wordt vertroebeld door de cognitieve dissonantie. Je wordt dan “overvallen” door gebeurtenissen, je zag iets niet aankomen, je doorziet mensen niet… etc.

WAT IS ER NOG MEER MOGELIJK?
Hoe zou het zijn hier ZONDER OORDEEL naar te kijken en tools te krijgen om meer congruent te worden met JOU, jouw wezen?