Je kind gedraagt zich als een etterbakkie, wat kun je doen?

Kan je je kind veranderen? Kan je überhaupt iemand veranderen? Heel vervelend… nee, je kunt alleen jezelf veranderen. Dat kan wel heel veel invloed op een ander hebben.

Hoe werkt dat dan? Wat maakt dat sommige mensen verandering brengen? Wat maakt dat anderen de verschillen of irritaties alleen maar lijken te versterken?

Als je met je volle aandacht bij iemand bent, zonder oordeel of verwachtingen, dan verandert alles. Als er een conflict is en het lukt je om je eigen emoties en oordelen even op zij te zetten… wow, dan ben je zelf de verandering. Dan schep je de ruimte waarin de ander zichzelf kan zijn en andere keuzes kan maken.

Als jij duidelijk laat merken dat je kind fout is en jij gelijk wilt hebben, dan gaat je kind reageren, of het gaat in verzet. Of het bindt in, geeft jou onder druk gelijk, maar blijft met een rotgevoel of schuldgevoel zitten. Keuze voor ander gedrag komt dan niet vanuit het kind zelf.

Hoe word je dan zelf die ruimte? Mij helpt het volgende als er boosheid of irritatie opkomt:

• Vragen stellen in mijn hoofd, niet hardop,,
• Wat is dit? Wat kan ik ermee? Kan ik het veranderen? Zo ja, hoe kan ik het veranderen?
• Is het van mij?
• Hoe belangrijk is dit?
• Wat is hier goed aan dat ik nog niet zie?

Door de vragen te stellen in mijn hoofd, zakken mijn emoties af en vervagen mijn oordelen. Er komt ruimte!! Ik kan er weer met mijn volle aandacht bij zijn.

De “zware lading” verdwijnt … mijn kind ervaart meer ruimte en voelt zich niet langer verkeerd en afgewezen. Het wordt gemakkelijker grenzen of consequenties aan te geven en afspraken te maken.